Τα στολίδια του δέντρου η γιαγιά μου τα έλεγε τζιτζιά. Πολίτικη λέξη. Φτιαγμένα από λεπτό γυαλί με βαθουλώματα με πλισέ εσωτερικό σε άλλο χρώμα. Στρογγυλά ή σε σχήμα λεμονιού με αλουμινένια καπάκια και γαντζάκια. Έργα τέχνης. Ακόμα τα φυλάω σε ένα παλιό καφέ μεταλλικό κουτί από γεμιστά μπισκότα Παπαδοπούλου με τζάμι στο καπάκι. Ακουμπισμένα με αγάπη πάνω σε βαμβάκι. Δεν τα βγάζω πια για στόλισμα. Κειμήλια....
Χαίρομαι που βρήκα τυχαίως την ανάρτηση σου. Η πολίτισσα μητέρα μου έτσι έλεγε τα στολίδια, όπως λες, αλλά και τα παιχνιδάκια μου, όταν ήμουν μικρή. Στην Γαλλία και πολλά έρχονταν από την οικογένεια στην Πόλη με την ένδειξη «τζιτζί για την αγαπημένη μας Κ...». Τι ευτυχισμένες αναμνήσεις μου φέρνεις από ένα χαμένο παρελθόν. Ευχαριστώ διότι δεν είπα ούτε άκουσα την λέξη εδώ και δεκαετίες !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που βρήκα τυχαίως την ανάρτηση σου. Η πολίτισσα μητέρα μου έτσι έλεγε τα στολίδια, όπως λες, αλλά και τα παιχνιδάκια μου, όταν ήμουν μικρή. Στην Γαλλία και πολλά έρχονταν από την οικογένεια στην Πόλη με την ένδειξη «τζιτζί για την αγαπημένη μας Κ...». Τι ευτυχισμένες αναμνήσεις μου φέρνεις από ένα χαμένο παρελθόν. Ευχαριστώ διότι δεν είπα ούτε άκουσα την λέξη εδώ και δεκαετίες !!
ΑπάντησηΔιαγραφή