Aγ.Δημ. Αμπελ. έγραφε η πινακίδα πάνω απ το παρμπρίζ και πιο πάνω στο καρούμπαλο 119. Scania Vabis ή Volvo. Αφετηρία εξω απ το σπίτι Πανόρμου 57 στην απο δω πλευρά με το χώμα. Προχώραγε λίγο έβγαινε στην άσφαλτο έστριβε Κεδρηνού και δρόμο. Η καμπίνα του σταθμάρχη σκοτεινή και παγωμένη. Ένα καλώδιο με μια λάμπα στην άκρη πέρναγε απ την καμπίνα πάνω απ τα κάγκελα του μπαλκονιού και στην πρίζα. Φώναζε ο σταθμάρχης, κυρα Θεανώ. Έβαζε την πρίζα η γιαγιά να βλέπει ο άνθρωπος. Και αργά το βράδυ πάλι Κυρα Θεανώ. βγάλε την πρίζα. Δίναμε βρε αδελφέ στο συνάνθρωπο λίγο ρεύμα. λίγο νερό ακόμα και φαγητό γιατι η γιαγιούλα η Πολίτισσα έφτιαχνε άφθονο. Κατέβαζε κι ένα πιάτο.. Τότε όλοι δίνανε μα ένα πιάτο φαι λίγο ψωμί λίγο κρασί στο γείτονα. Πως να μη χαμογελάει ύστερα ο κόσμος ; Παρ όλη τη φτώχεια του και τα προβλήματα του χαμογελούσε. Δεν ήμασταν κουμπωμένοι δεν τα βλέπαμε όλα με καχυποψία. Όξω καρδιά ρε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου