στο περβάζι

Το σπίτι του Ηλία στη Βελεστίνου το μπασκετάκι μας.
Κλείναμε, δηλαδή ο Ηλίας έκλεινε το πατζούρι. Αν θυμάμαι καλά ήταν πράσινο. Χωριζόμασταν σε ομάδες και παίζαμε μονό. Το καλάθι ήταν το μαρμάρινο περβάζι και ταμπλώ το παντζούρι. Και βέβαια δεν έπρεπε να ανεβαίνουμε στο πεζοδρόμιο. Μπασίματα σουτ απο μακριά και βέβαια μπάλα ότι να ναι όχι του μπάσκετ. Την μάνα του την είχαμε τρελάνει με τα ντάπα ντούπα αλλά άχνα δεν έβγαζε. Ώρες ολόκληρες παίζαμε. Πενία τέχνας κατεργάζεται. Και μπαίναμε και για νερό στην αυλή. Και μάθαμε και παίξαμε κι ευχαριστηθήκαμε. Παίξαμε στο δρόμο. Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν ξέρει τι σημαίνει παιχνίδι.