Το 64 ή 65, ήρθε στην Ελλάδα διωγμένος απ την Πόλη, ο πρωτοψάλτης του Πατριαρχείου Κων/λεως Θρασύβουλος Στανίτσας. Θα έψελνε στον Άγιο Δημήτριο. Μας ειδοποίησε συγγενής Μητροπολίτης στο Πατριαρχείο και μάλιστα μας είπε πηγαίνετε οπωσδήποτε να τον ακούσετε. Πήγαμε. Η Πανόρμου ήταν κλειστή απ τον κόσμο η πλατεία το ίδιο, Τίγκα. Είχαν βγάλει μεγάφωνα. Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα κόσμο να κλαίει μόλις άκουσε τη φωνή του. Πρώτη φορά είδα κόσμο να χειροκροτεί σαν να ήταν θέατρο. Θεϊκή φωνή. Υπάρχουν ηχητικά ντοκουμέντα στο Youtube απ τη φωνή του. Αυτή η φωνή δεν υπάρχει.Είναι μοναδική.
Είχαμε πάρει μαζί τη γιαγιά μου τη Θεανώ. Πρόσφυγας ήταν απ την Πόλη. Ήρθε τον άκουγε κι έκλαιγε. Με λυγμούς. Για τη φωνή του και γιατι θυμήθηκε την ομορφη ζωη της στο Πέραν. Αυτή τη ζωή που τους διέλυσαν με το έτσι θέλω. Τους έδιωξαν γιατι τους θεωρούσαν Έλληνες. Εδω κάποιοι τους υποδέχτηκαν σαν Τούρκους... Έζησαν και έκαναν ξανά νοικοκυριά.. με αξιοπρέπεια και επιτυχία.....

Είχαμε πάρει μαζί τη γιαγιά μου τη Θεανώ. Πρόσφυγας ήταν απ την Πόλη. Ήρθε τον άκουγε κι έκλαιγε. Με λυγμούς. Για τη φωνή του και γιατι θυμήθηκε την ομορφη ζωη της στο Πέραν. Αυτή τη ζωή που τους διέλυσαν με το έτσι θέλω. Τους έδιωξαν γιατι τους θεωρούσαν Έλληνες. Εδω κάποιοι τους υποδέχτηκαν σαν Τούρκους... Έζησαν και έκαναν ξανά νοικοκυριά.. με αξιοπρέπεια και επιτυχία.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου