Στην αυλή του 10ου μπαίνοντας απ την Π.Κυριακού κι ανεβαίνοντας τα σκαλιά, δεξιά ήταν ένα σκάμμα, ένα μονόζυγο και μια πελώρια σκάλα με ένα στύλο αναρρίχησης. Τις πρώτες τάξεις γυμναστής ήταν ένα συμπαθής παχουλός ηλικιωμένος ο Μιχαλόπουλος. μια φορά λοιπόν το δίμηνο για να μας βαθμολογήσει μας έβαζε στη σειρά και έλεγε άλμα, τούμπα αναρρίχηση. Ένα άλμα στο σκάμμα, μια τούμπα στο χαμηλότερο σκαλί της σκάλας και αναρρίχηση στο στύλο. Βέβαι ως γνήσιοι μπαγαπόντηδες, κάποιοι του αποσπούσαν την προσοχή κι οι υποψήφιοι για αναρρίχηση, ανέβαιναν τη σκάλα ψηλά, κρεμόντουσαν στο στύλο και φώναζαν -Κύριε ανέβηκα.... Πονηρόπαιδα. Αργότερα ήρθε ο μεγάλος Φαφούτης που μας έκανε Γυμναστική. ΜΕ προσωπική κάρτα για αθλήματα μήκος, τριπλούν 60 μ σφαίρα. Μέχρι επι κοντώ με το αλουμινένιο κοντάρι του Πιερράκου. και μονόζυγο, όπου μόνο ένας τα κατάφερνε. Ο Στεφανάκης. Καλή του ώρα όπου και να είναι. Και στα 60 μ ο Παπάκος...Αργότερα ήρθε ο Ραγάζος και μετά ένας τύπος μη χειρότερα, με φόρμα ένα μουστακάκι περίεργο μια φωνή να πέφτεις κάτω απ τα γέλια. Και το παρατσούκλι αυτού Ντ Αρτανιάν. Όνομα δεν θυμάμαι ΧΑρακτηριστικό στιγμιότυπο Ντ Αρτανιάν. Απόγευμα Υποστολή Σημαίας βεβαίως βεβαίως. Όλοι στην παράταξη και ξάφνου φωνή στεντόρεια. Σημαιοφόρε Υπόστειλλοοοοοοοοοοοοοον. Και γινόταν υποστολή με γέλια του σκοτωμού. Μέχρι και οι καθηγητές προσπαθούσαν να μη γελάσουν. ΜΑς κοίταγαν με ένα ύφος υποτίθεται υποτιμητικό αλλά κατά βάθος είχαν ξεραθεί..Α ναι και ένας Φούτρης. Ένα ένα τα θυμάμαι.
Ισως είναι η μοναδική περίπτωση καθηγητή που τον είχαμε για τόσο λίγο διάστημα κι όμως μας άφησε χαραγμένο το στίγμα του. Κουριδάκης Φιλόλογος. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος, Δάσκαλος. Συνελήφθη απ το καθεστώς και δεν τον ξαναείδαμε.
Η μάντρα στην Παναγή Κυριακού ήταν από λαμαρίνα. Ανεβαίναμε στο πεζουλάκι και με τη φτέρνα βαράγαμε όλοι μαζί για να ακοσυτεί ο υπόκωφος θόρυβος. Και πάνω στην φτερνιά. Σφαλιάρα απ τον Θεολόγο τον Πανταζόπουλο τον φυστίκη. Ακόμα τη θυμάμαι.
Ισως είναι η μοναδική περίπτωση καθηγητή που τον είχαμε για τόσο λίγο διάστημα κι όμως μας άφησε χαραγμένο το στίγμα του. Κουριδάκης Φιλόλογος. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος, Δάσκαλος. Συνελήφθη απ το καθεστώς και δεν τον ξαναείδαμε.
Η μάντρα στην Παναγή Κυριακού ήταν από λαμαρίνα. Ανεβαίναμε στο πεζουλάκι και με τη φτέρνα βαράγαμε όλοι μαζί για να ακοσυτεί ο υπόκωφος θόρυβος. Και πάνω στην φτερνιά. Σφαλιάρα απ τον Θεολόγο τον Πανταζόπουλο τον φυστίκη. Ακόμα τη θυμάμαι.
Μαζί με τον Μιχαλόπουλο γυμναστής ήταν και ο Φασέας. Το μονόζυγο και δίζυγο ήταν αριστερά. Θυμάμαι και το κλειδωμένο εργαστήριο χημείας, τα πούζυγζ στο υπόστεγο, τον κυρ Παναγιώτη που χτύπαγε το κουδούνι και την Παναγιώτα που έφτιαχνε τα σάντουιτς με το διάφανο τυρί και μουρταδέλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1967 ειχα δωσει εισαγωγικες εξετσασεις για το Βαρβακειο. Εισηχθησαν αυτοι με με 17 και πανω . Πηρα 16 και ημουν επιλαχων. Λενε στο πατερα μου θα γινει κληρωση σ' αυτους με 16 γιατι θα δημιουργηθει ενα ακομη τμημα. Λεει καλα καταλαβα, και ρωτα ποιο αλλο καλο γυμνασιο ειναι εδω κοντα. Ετσι απο αλλο προαστειο ηλθα στο 10ο . Εξ αλλου και η αδελφη μου ηταν πριν δυο χρονια στο 11ο (Μαρασλειο) .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφειλω πολλα στην εκπαιδευτικη μεταρρυθμιση Ε.Παπανουτσου και στο 10ο. Μπορει να ηταν αρρενων, αυστηρο λογω εποχης κια δικτατοριας, αλλα οταν εβγαινες απο την πρασινη σιδεροφρακτη εξωθυρα του, μπορουσες να κανεις σχεδον οτι ηθελες, σε σχεση με τους συνομηλικους μαθητες της επαρχιας, που γνωρισα το 1973 στο ΕΜΠ.
νασαι καλα
Αφωτιστος Φιλελλην
Γεια σας. Ξεκίνησα την 1η τάξη τη σχολική χρονιά 1958-1959, συνέχισα όλες τις τάξεις και τελείωσα την 6η τάξη τη σχολική χρονιά 1963-1964.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυμνασιάρχες: Αρχικά ο Παπανικολάου μετά ο Φιλάρετος. Και οι δύο αυστηροί. Και επίμονοι ΝΑ ΜΑΘΟΜΕ.
Το αποτέλεσμα: Με ελάχιστο φροντιστήριο σχεδόν όλοι οι απόφοιτοι και των δύο τμημάτων, (Πρακτικό- Κλασσικό) πετύχαμε αμέσως
στη σχολή της επιλογής μας σε ΑΕΙ (ΤΕΙ τότε δεν υπήρχαν).
Αυστηρότητα: Οι μαθητές των άλλων σχολείων αποκαλούσαν το 10ο "Νταχάου".
Στην τελευταία τάξη (ήμουν απουσιολόγος στο Κλασσικό τμήμα), ημέρα Παρασκευή, δεχθήκαμε πρόσκληση από
τον υπεύθυνο καθηγητή του Πρακτικού (νομίζω ΄ήταν ο Μπελντάου) να τους ακολουθήσομε την επομένη το πρωί
(τότε είχαμε εξαήμερη φοίτηση την εβδομάδα) σε πεζοπορική εκδρομή στη Χασιά, υπό την προϋπόθεση να λάβομε
την άδεια του υπεύθυνου καθηγητή για το δικό μας τμήμα.
Ενημέρωσα όπως όπως τον υπεύθυνο καθηγητή του δικού μας τμήματος, είπε "ναι" χωρίς και αυτός να
καλοκαταλάβει τι γινόταν και την επομένη
(Σάββατο) το πρωϊ οι μισοί περίπου μαθητές του κλασσικού τμήματος βρεθήκαμε στην
αφετηρία των λεωφορείων για τη Φυλή. Οι υπόλοιποι εμφανίσθηκαν το μεσημέρι για
μάθημα (τότε είχαμε μαθήματα εναλλάξ, μία εβδομάδα το πρωί και την επομένη το απόγευμα).
Εμείς που συμμετείχαμε στην πεζοπορική εκδρομή μαρτυρήσαμε περπατώντας επί ώρες,
κάτω από καυτό ήλιο, στην Πάρνηθα. Ο καθηγητής ΒΡΑΧΟΣ, το απολάμβανε
Το αποτέλεσμα:
Μάθημα δεν έγινε, διαγώνισμα δεν μπήκε.
Ο απουσιολόγος (εγώ) καθαιρέθηκε δημοσία και τιμωρήθηκε (ως υποκινητής) σε τετραήμερη αποβολή.
Οι υπολοιποι πεζοπόροι τιμωρήθηκαν με τριήμερη αποβολή.
Νϊκος Καβελαράς
Στις αρχές της 10ετίας του 2000, τηλεφώνησα για πρώτη φορά μετά από την αποφοίτησή μας, στον Καθηγητή της Γυμναστικής Πάτροκλο Φασσέα. Του είπα πως είμαι ένας μαθητής του. Μου ερώτησε το επίθετό μου για να αναλογιστεί αν με θυμάται και όταν του είπα ότι από την αποφοίτησά μου έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια και δεν θα με θυμάται, μου το ξαναζήτησε ανεβάζοντας (ευγενικά) τον τόνο της φωνής του. Του το είπα, λοιπόν, χωρίς βέβαια να πιστεύω ότι θα με θυμόταν. Έμεινα έκπληκτος όταν με έντονη φωνή πλέον μου είπε : Εσένα δεν θυμάμαι, που από την ημέρα που σας ανακοίνωσα ότι 20άρι θα βάλω μόνο σε όποιον κάνει την σημαία!!! ...και εσύ ήλθες μετά από τρεις ημέρες και "μου" πήρες το 20σάρι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια Χαρά !!! Μαθητής της Α΄τάξης του 10ου Εξαταξίου Γυμνασίου Αρρένων το 1965-66. Όπως τα θυμάμαι. Είχα Γυμναστή τον κ.Μιχαλόπουλο, μια καλή ψυχή εκπαιδευτικού. Ευτραφής και πάντα χαλαρός. Οπως μπαίναμε από την κυρία είσοδο δεξιά τα μονόζυγα, όπου σημαδεύτηκα για μια ζωή αφού έσπασα το χέρι μου, και με σπασμένο χέρι και την συνοδεία μαθητή της Στ τάξης με έστειλαν στο σπίτι μου στου Γκύζη !!! από εκεί ο πατέρας μου στον Ερυθρό Σταυρό στους Αμπελοκήπους. Στο πάνω μέρος της αυλής στο υπόστεγο και στα πολύζυγα παίζαμε μπασκετάκι με τα μικρά μπαλάκια. Στην είσοδο του κτηρίου υπήρχε η προτομή του μαθητή Ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Θυμάμαι είχαμε τον κ. Φιλάρετο για Γυμνασιάρχη, εκπαιδευτικός με κύρος και σοφία. Τον κ.Φασέα τον είχα πολύ αργότερα καθηγητή στην ΕΑΣΑ-Γυμναστική Ακαδημία ένας άνδρας με αγάπη στους μαθητές του και πολύ επιστημονική γνώση στην Φυσική Αγωγή. Η τάξη της Α΄τάξης Γυμνασίου θυμάμαι είχαν 4-5 τμήματα από 40-55 μαθητές το καθένα. Είχαμε σαν Μαθηματικό τον κ. Απέργη που με άφησε μεταξεταστέο και πέρασα το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής μου. Φταίω και εγώ γιατί ήμουνα καλό "φουντούκι". Θυμάμαι σχολάγαμε και αντί να πάμε σπίτια μας βρισκόμασταν μετά στον Λυκαβηττό, και καθ' όδόν τρυγάγαμε όλες τις κορομηλιές, μας κυνηγούσαν οι ιδιοκτήτες τους, ήταν τα φρούτα της εποχής κι εμείς φτωχόπαιδα. Απέναντι από το σχολείο μην ξεχνάμε ήταν ένα παρθεναγωγείο. Και ο Παναθηναικός η ομάδα μας παραπάνω στην Αλεξάνδρας και εκεί δίπλα τα προσφυγικά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟ 62-63 ΜΕ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΦΑΤΣΕΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗ ΦΙΛΑΡΕΤΤΟ ΜΠΕΛΤΑΟ ΣΥΡΜΑΚΕΣΗ ΑΠΕΡΓΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΥ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΖΩΜΕΝΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΘΕΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΧΩΡΙΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΔΕ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΩΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΔΕ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΒΑΖΑΜΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΡΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΠΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΕ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕ ΟΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙΓΩΤΑΝ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑΕΛΘΗ Η ΔΕΗ ΜΑΣ ΕΔΙΩΧΝΑΝ ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΩΤΕΡΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΗΤΑΝ ΤΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΓΙΩΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ ΠΡΟΣΦΗΓΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΡΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΤΟ 16 ΔΗΜΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΣΕΒΑΣΤΟΠΟΥΛΕΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΑΓΩΝΑ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΥΑΧΕΣ ΝΑ ΘΥΜΗΣΩ ΔΕ ΟΤΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΤΗΡΙΟ ΣΤΕΓΑΖΩΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ 3ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝΑΝΑΛΟΓΟ ΩΡΑΡΙΟ ΔΕ ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ Η ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΒΕΡΩΦ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΙΣΩΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΜΦΙΘΕΤΡΟ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΧΕΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΣΤΟ ΜΕ ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΔΟΚΟ ΚΑΙ ΙΠΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΟΥ ΚΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΤΟΥ ΚΥΛΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΑΛΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΟΠΕΣ ΤΩΝ ΤΣΙΓΑΡΩΝ
ΔιαγραφήΟ καθητης θρησκευτικων που δεν θυμασαι ηταν ο Συρμακεσης,εξαιρετος ανθρωπος
ΔιαγραφήΗ πιο ομορφη καθηγητρια ηταν η Κυπρια Μαρλεν Παπασολωμοντος ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φιλόλογο Κουριδάκη που αναφέρετε πιθανότατα τον ειχα φιλολογο στο Διακοφτό Αιγιαλείας. Αν παρω υποψιν και τους χαρακτηρισμούς σας!!!(ο συγκεκριμένος ηταν ένα λαμπερό φως στα χουντικα σκοταδια) πιστευω οτι δεν ηταν συνωνυμία
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποφοίτησα το 1969 και μπήκα στην πρώτη επιλογή μου, στην Πάντειο. Θρησκευτικούς είχαμε τρείς σε διαφορετικά Χρόνια¨Χαβάκη", "Συρμακέση" και "Σωτηροπούλου" η οποία ήταν της θρησκευτικής Οργάνωσης "Ζωής".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγλικά είχαμε τον "Αντωνιάδη", Κύπριος, πολύ καλός, τέως παλαιστής και έρριχνε κάτι χαστούκια στους άτακτους που τους έφευγε το κεφάλι!
Φυσική είχαμε τον "Σέρελη", Μαθηματικά τον "Απέργη", "Παναγόπουλο" και "Ηλιόπουλο" και Φυσική Ιστορία τον "Ζουλούμη".
Ωραία Χρόνια...
Ο Αντωνιάδης που δίδασκε Αγγλικά, τον λέγαμε Αττίλα, ήταν ένα όρθιο ζώο, ένας κομπλεξικός που χτυπούσε τους μαθητές επειδή του άρεσε, και μετά έλεγε να σου δώσω και ένα δίφραγκο να βάλεις σκόρδο (στον μώλωπα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως το λέγαμε "Αττίλα", το είχα ξεχάσει. Αυτό για το σκόρδο δεν το θυμάμαι. Η αλήθεια είναι ότι ήταν θηριώδης τύπος.
ΔιαγραφήΟφειλω πολλα στην εκπαιδευτικη μεταρρυθμιση Ε.Παπανουτσου, στο 10ο (1967-1973) και στους καθηγητες μου οπως τους μαθηματικους κ.κ. Μυριλλα(?), Μαρινελλη, φυσικους Αντωνιου, αλλα και στους φιλολογους οπως ο κ.Λουκας, τους οποιους ευχαριστω παρα πολυ. Ακομη και μετριοι προς καλοι μαθητες εισηχθησαν σε υψηλοβαθμα ΑΕΙ. Ο καλυτερος μας εξελεγη καθηγητης στο ΕΜΠ και ενας μετριος, αλλα στοχευμενος, καθηγητης Ιατρικης.
ΑπάντησηΔιαγραφή