πηγη http://cosmo.gr/articles/superstory/ta-zaxaroplasteia-ths-athhnas-poy-synexizoyn-na-grafoyn-istoria.2508820.html
Τα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας που συνεχίζουν να γράφουν ιστορία
Με
προϋπηρεσία δεκαετιών στην τέχνη των γλυκών, τα ζαχαροπλαστεία αυτά
ξέρουν ακριβώς πώς να δελεάσουν -μέχρι και σήμερα- τον ουρανίσκο μας.
Μετά από δοκιμές, συγκρίσεις και υποκλίσεις στο μεγαλείο τους, το
Cosmo.gr γράφει (για) την ιστορία που κρύβουν οι βιρτουόζοι της
σπάτουλας, του πειρασμού και της απόλαυσης μέσα στα γλυκά δημιουργήματά
τους.
Από την Ιωάννα Παχούλη
Η γλύκα του Κωνσταντινίδη
83
χρόνια μετά την απόφαση του Μικρασιάτη τότε δάσκαλου Γρηγόρη
Κωνσταντινίδη, να ασχοληθεί με τη ζαχαροπλαστική (το 1920), οι πάσης
φύσεως λάτρεις των γλυκών, τον ευχαριστούμε δημοσίως. Το πρώτο
ζαχαροπλαστείο άνοιξε το 1925, σε μια παράγκα στη Λάρισα από τον γιο του
Λάζαρο, όπως με ενημερώνει ο εγγονός του και συνονόματος
Κωνσταντινίδης, όμως το μεράκι και η αγάπη για την αγνή ζαχαροπλαστική
σύντομα θα εξαπλώνονταν. Σήμερα, ένα πιάνο σε κάθε ένα από τα 20 (προσεχώς 21) καταστήματα υποδέχεται
τους πελάτες του με ζωντανή μουσική, προσφέροντας, εκτός των υπολοίπων
λαχταριστών πειρασμών, το πιο πολυσυζητημένο -και όχι άδικα- μιλφέιγ
της Αθήνας.
Για ένα Κοσμικόν γαλακτομπούρεκο
Δύσκολο να περάσω από κάποιο κατάστημα Κοσμικόν και να μην γυρίσω σπίτι χωρίς το αγαπημένο γαλάζιο χάρτινο κουτάκι. Κι ένα κομμάτι γαλακτομπούρεκου να έχει μέσα, είναι αρκετό για να γλυκάνει τον ουρανίσκο μου. Ο κύριος Πέτρος Μπουσουλόπουλος από το κατάστημα δίπλα στον σταθμό του Αγ. Νικολάου θυμάται περιστατικά. "Υπάρχουν αλαφιασμένοι πελάτες που κατεβαίνουν από τη στάση του τρένου ακόμα κι αν δε μένουν εδώ, μόνο και μόνο για ένα ταψί γαλακτομπούρεκου. Αμέσως μετά τρέχουν στις αποβάθρες για να προλάβουν το επόμενο". Το Κοσμικόν μετράει 54 χρόνια ζωής & μερικούς χιλιάδες γλυκατζήδες φανατικούς (κυρίως) των σιροπιαστών του.Τούλα: Υπόθεση οικογενειακή
Η γλυκιά ιστορία της Τούλας άρχισε να γράφεται πίσω στο 1945 στην Κωνσταντινούπολη. Ο διωγμός έφερε εκείνη και την οικογένειά της στην Ελλάδα, ενώ το 1964 ήταν η χρονιά που σηματοδότησε μια νέα αρχή, στο Παγκράτι. Οι πατροπαράδοτες συνταγές, πολλές και μοναδικές σε γεύση, τις οποίες ο κύριος Στάθης Γαραζανάκης απλώνει μπροστά μου για να διαλέξω. Από μυρωδάτο πολίτικο τσουρέκι και πολίτικη βασιλόπιτα με μαχλέπι, μαστίχα και βούτυρο γάλακτος μέχρι κουραμπιέδες και μελομακάρονα γεμιστά με ολόκληρο καρύδι και κανονικό μέλι (κανένα μελοσίροπο). Εδώ θα δοκιμάσεις και το θρυλικό παγωτό "μουστάρδα", του οποίου το χρώμα οφείλεται αποκλειστικά στην καραμέλα.Ντεζιρέ, η Απόλαυση
Αν μπορούσα να δώσω τον χαρακτηρισμό του παλιού καλού ζαχαροπλαστείου, μεταξύ των όσων επισκέφτηκα, αυτό σίγουρα είναι το Ντεζιρέ.
Το ζαχαροπλαστείο με το παλιό γαλλικό στυλ και τα ξύλινα τραπεζάκια,
για να απολαύσεις το γλυκό σου φρεσκότατο, με το που βγει από το
εργαστήριο (μιλώντας κυριολεκτικά, μιας και το εργαστήριο λειτουργεί
στον ίδιο χώρο), δεν έχει αλλάξει και πολύ από τον πρώτο χρόνο
λειτουργίας του, το 1962. Από την σέντε λορέ, την τούρτα μιλφέιγ με σου
καραμελέ και το προφιτερόλ μέχρι τις χειροποίητες σοκολάτες αμυγδάλου με
τη διάφανη συσκευασία , το Ντεζιρέ μας ταξιδεύει στην παλιά (ωραία)
Αθήνα.
Η Χαρά της Πατησίων
Από το 1969, η Πατησίων φιλοξενεί το πιο φημισμένο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς.
Στο "τιμόνι" του ζαχαροπλαστείου με τις πολίτικες γεύσεις τα τελευταία
χρόνια βρίσκεται η Νικολέτα, μαζί με τον πατέρα της, ο οποίος με τη
σειρά του, στο παρελθόν, είχε είχε αναλάβει τα "ηνία" από τα χεράκια του
παππού της. Όμως οι συνταγές έρχονται από πολύ πιο παλιά, όταν το 1922,
η γιαγιά της, Αριστέα, ήρθε από την Σμύρνη στην Αθήνα, μετά το διωγμό
του 1922 και μετέφερε τις συνταγές για εκμέκ και καϊμάκι παγωτό στο...
παπούτσι της. Τα τρία πιο διάσημα γλυκά της, είναι το Chicago, με τη
σαντιγί, το τριμμένο αμύγδαλο και το στρογγυλό μπισκοτάκι, το εκμέκ
παγωτό, που δύσκολα θα καταφέρεις να τελειώσεις χωρίς βοήθεια από την
παρέα σου και η ice – cream soda, η σόδα δηλαδή που ρίχνεις σε ένα
ποτήρι με παγωτό.
Ελληνικόν και αυθεντικόν
Όταν ο Στέλιος Χαραλαμπάκης άνοιγε το 1946 στην πλατεία Κολωνακίου το πρώτο ζαχαροπλαστείο Ελληνικόν
δεν φανταζόταν, ότι, μερικές δεκαετίες μετά, οι επόμενες γενιές θα
συνέχιζαν το έργο του, προσφέροντας τα ίδια αγαπημένα γλυκά με τότε,
χωρίς να αλλάζουν τις συνταγές: Δύσκολα θα πετύχεις πια αυθεντική
νουγκατίνα σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Αθήνας, όπως στο Ελληνικόν.
Μπεζέδες, μαρέγκα ή παλιού τύπου σοκολατίνα με συνταγή πολλών ετών είναι
μόλις μερικά από τα γλυκά που το ζαχαροπλαστείο έχει να υπερηφανεύεται
για την ποιότητα και τη γεύση τους.
Γαλυφιανάκης με το όνομα
Δύσκολο να φέρεις στο μυαλό σου ένα ταψί γαλακτομπούρεκο χωρίς να κάνεις τον συνειρμό με τα ζαχαροπλαστεία Γαλυφιανάκη, που ξεκίνησαν το γλυκό τους έργο το 1973. Οι αιώνιοι πιστοί του το χαρακτήρισαν Το Πρώτο Της Ελλάδας, και όχι άδικα. Πολλά τραγανά φύλλα κρούστας, αλειμμένα με βούτυρο γάλακτος κι ανάμεσά τους πλούσια κρέμα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Γαλυφιανάκης δημιουργεί μια λαχταριστή παραλλαγή του το γαλακτομπούρεκο παγωτό. Πρόκειται για μια κατασκευαστικά ιδιαίτερη περίπτωση που απαιτεί γνώση του σιροπιαστού για να ετοιμαστεί και η οικογένεια Γαλυφιανάκη φαίνεται πως την κατέχει άριστα. Μια δοκιμή αρκεί για να πειστείς.Η Riviera των Νοτίων
Έχοντας
στο πλάι του τον μάστορα του γλυκού, από τα 13 του, Στέλιο Καραπιπέρη, ο
υιός Γιάννης που συνεχίζει το έργο με ενημερώνει πως ήταν το 1969 όταν
ξεκίνησε η ιστορία μιας πολίτικης παράδοσης, με το πρώτο ζαχαροπλαστείο Riviera
στα Πατήσια. Η μετακόμιση στο Παλαιό Φάληρο γίνεται 8 χρόνια μετά, όμως
ως τότε το όνομα Riviera έχει ήδη συνδυαστεί με την ποιότητα των γλυκών
του και κυρίως με το καταπληκτικό προφιτερόλ του. Σχεδόν 35 χρόνια
μετά, το κατάστημα των Νοτίων Προαστίων συνεχίζει να το προσφέρει ζεστό
και φρέσκο, ενώ για όσους το ένα γλυκό δεν αρκεί, υπάρχουν και τα εξίσου
δημοφιλή και λαχταριστά μιλφέιγ, εκλεράκια και οι τούρτες.
Το Lido παίζει με τις αισθήσεις μας
Είχε
φτάσει η ώρα να δοκιμάσω αυτό το θρυλικό τσουρέκι από το Lido στο
Παγκράτι. Και η αλήθεια είναι πως πριν προλάβω να φτάσω στο νούμερο 38
στην οδό Χρεμωνίδου, η μυρωδιά του μου είχε σπάει ήδη τη μύτη. Ο κύριος
Γιώργος Πιπερίδης, ήρθε από την Πόλη όταν ήταν 10 ετών, ενώ από τα 12
του ξεκίνησε να βοηθά τον πατέρα του και ζαχαροπλάστη Πέτρο. Όπως μου
εξηγεί, η απόλυτη ισορροπία μαστίχας και μαχλεπιού και η αναλλοίωτη
συνταγή είναι αυτά που το κάνουν να ξεχωρίζει. Εξίσου φημισμένα είναι
και τα κίφελ (πολίτικα γεμιστά κρουασανάκια), τα μπακλαβαδάκια και τα
χαλκαδάκια (κουλουράκια λαδιού).
Το Καζάν Ντιπί του Divan
Ακολουθώντας
βήμα προς βήμα τα χνάρια της ανατολίτικης παραγωγής, τα γλυκά στα
ζαχαροπλαστεία Divan, είναι οικογενειακή υπόθεση και χρονολογούνται από
το '73, όταν ξεκίνησαν να γλυκαίνουν την Πλατεία Κολιάτσου, πριν
μετακομίσουν στο Παλαιό Φάληρο. Η κυρία Πωλίνα, σύζυγος του ιδιοκτήτη
του καταστήματος Κωνσταντίνου Λεμοντζόγλου, με ενημερώνει πως οι
ξεχωριστές πολίτικες συνταγές είναι αναλλοίωτες από παλιά, ενώ εκτός από
το τοπ γλυκό του Divan,
το καζάν ντιπί, τη φήμη μοιράζονται τα ταούκ γκιοκσού, το πολίτικο
εκμέκ αλλά και τα σιροπιαστά, όπως ο μπακλαβάς με το χειροποίητο φύλλο
του.
Η Δέσποινα και το μιλφέιγ της
Αν έχεις δοκιμάσει το μιλφέιγ της Δέσποινας με την πλούσια λαχταριστή κρέμα και τα τραγανά φύλλα, -συνταγή της γιαγιάς της από την Πόλη- ξέρεις ήδη ότι μιλάμε για ένα από τα καλύτερα γλυκά της Αθήνας. "Είμαστε μια οικογένεια μέσα στη ζάχαρη και το αλεύρι", μου λέει η ίδια, η οποία ξεκίνησε με τον σύζυγό της το ταξίδι στον κόσμο των γλυκών πριν από 45 χρόνια στην Αφρική, πριν έρθει μόνιμα στην Αθήνα. Μιλφέιγ σοκολάτας, gianduia, φράουλας, κερασιού και άλλων γεύσεων, να'χουμε να διαλέγουμε και φυσικά, λαχταριστές τάρτες, τούρτες και σιροπιαστά. Σκέτη απόλαυση.Το διάσημο Αριστοκρατικόν
Από το 1928 μέχρι σήμερα, το Αριστοκρατικόν γλυκαίνει με τις δημιουργίες του ακόμη και τους πιο απαιτητικούς πελάτες. Η Μαρία Κάλλας, είχε αδυναμία στις σοκολατένιες γροθιές από φυστίκια, η Τζάκι Κέννεντι έπαιρνε πάντα τα λουκούμια με άρωμα τριανταφύλλου και βανίλιας ενώ η Γκρέις Κέλλυ υποκλινόταν στη γοητεία της γεύσης των φυστικιών καραμελέ. Η τέταρτη γενιά συνεχίζει το έργο των παλιών, με τον Θωμά Μπιτσόπουλο να δυσκολεύεται να κάνει διαχωρισμό μεταξύ των 200 και πάνω γεύσεων σοκολάτας, όμως μεταξύ των πιο ανάρπαστων είναι οι τρούφες κακάο, τα δαμάσκηνα με τη σοκολάτα, οι καρδιές με το μπισκότο και τα bitter orange.Γλυκό (τσίμπημα) της Μέλισσας
Ο
Xρήστος Mπιστακτσής, που κληρονόμησε από τον πατέρα του και τον
πρόσφυγα Aϊβαλιώτη παππού του το γαλακτοζαχαροπλαστείο του 1925 στον
τότε χωματόδρομο του Περιστερίου, έχει πλέον μεταλλαχθεί σε μια γαλλική patisserie.
Τα υλικά όπως το γάλα, τα αυγά και το αλεύρι είναι και θα είναι πάντα
βιολογικά και αυτό είναι ίσως το μυστικό που κρύβεται πίσω από τις
λαχταριστές δημιουργίες του καλύτερου ζαχαροπλαστείου των δυτικών
προαστίων. Από την Mont Blanc, την τάρτα με την ελαφριά κρέμα, το
κομμάτια μαρέγκας και την κρέμα από κάστανα, μέχρι τα λαχταριστά
macarons και την τούρτα σαμπάνια, θα δυσκολευτείς να επιλέξεις ποιο θα
πάρεις πακέτο. Ένα από όλα, γίνεται;
Η σοκολάτα του Palet
Οι κάτοικοι των Νοτίων Προαστίων έχουν τιμήσει σίγουρα έστω και μια φορά το προφιτερόλ "βουνό" του Palet, το ζαχαροπλαστείο που άνοιξε το 1977 ο Βασίλης Κορδελίδης, κάνοντας έκπληξη στη γυναίκα του, Ευφημία. Η μαγεία αυτού του γλυκού δεν στηρίζεται μόνο στο ότι αποτελείται κατά 60% από σοκολάτα (χωρίς όμως να σε λιγώνει), αλλά και στο ότι η σοκολάτα αυτή δημιουργείται ευλαβικά στη μονάδα παραγωγής του Palet, αποκλειστικά και μόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι, πριν από τον ερχομό στην Αθήνα, το ζεύγος Κορδελίδη λειτουργούσε από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μια μικρή σοκολατοποιία στην Πόλη. Μιλφέιγ και τσουρέκι, ακολουθούν στη φήμη και φυσικά στη γεύση.Ο παραδοσιακός Βάρσος
Ποιος
δεν έχει συνδυάσει το ζαχαροπλαστείο της Κηφισιάς με Κυριακάτικες
οικογενειακές βόλτες, κομμάτια ολόφρεσκου γαλακτομπούρεκου, κρέμες,
πάστες και ελληνικό καφέ; Μιλώντας για το παρελθόν του ιστορικού
ζαχαροπλαστείου, ο Αντώνης Βάρσος μου εξηγεί πως ίσως το μυστικό που της
επιτυχίας του είναι ότι οι συνταγές παραμένουν ίδιες εδώ και πολλές
δεκαετίες και πως παρά τον ανταγωνισμό των συντηρητικών (που θα έδιναν
μεγαλύτερη διάρκεια συντήρησης στα προϊόντα), εκείνοι επιμένουν
πεισματικά στα αγνά και φρέσκα υλικά. Όπως μου λέει μάλιστα, ένας φίλος
του από Αγγλία, πρώτα έρχεται μια βόλτα από τον Βάρσο και μετά πάει στους δικούς του, κρατώντας μια κούτα γεμάτη τρουφάκια. Τι, με άδεια χέρια;
Fresh-κιες λιχουδιές
Με το γλυκό καλωσορίσματος να έχει γίνει το σήμα κατατεθέν τους, τα ζαχαροπλαστεία Fresh έχουν κάθε λόγο να παινεύονται για την ευγένειά τους. Όχι ότι η ποιότητα των γλυκών τους πάει πίσω. Τα Fresh πρωτοεμφανίστηκαν πριν από 31 χρόνια, όταν ο Στέλιος Παρλιάρος έφερε το πρώτο κατάστημα- εκπρόσωπο της γαλλικής ζαχαροπλαστικής στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην οδό Αναγνωστοπούλου. Με συνεργάτες τον Ηλία Μαμαλάκη αλλά και τον βραβευμένο Γάλλο chef patissier Alain Chartier, τα ζαχαροπλαστεία σταδιακά παίρνουν την τελική τους μορφή. Μεταξύ των best sellers γλυκών είναι η κρεμ πατισερί με φράουλες, η σοκολάτα μπίτερ και το χειροποίητο παγωτό.Η Αποστόλου Μελαχρινή
Με
πάθος για την τέχνη της παραγωγής παραδοσιακών γαλακτοκομικών
προϊόντων, ο Θεόδωρος Κοντοθανάσης ξεκινά την καριέρα του στον χώρο της
ζαχαροπλαστικής πριν από 80 περίπου χρόνια. Το 1973, η επιχείρηση περνά
στα χέρια του γαμπρού του, Παναγιώτη Αποστόλου, ο οποίος τη βοηθάει να
κερδίσει φήμη και πελατεία απ'όλη την Αθήνα. Σ'αυτό βοηθά το νέο του γλυκό, η "Μελαχρινή",η
οποία παίρνει τον θρόνο (των πωλήσεων) απ'το γαλακτομπούρεκο και
γίνεται το αγαπημένο της πρωτεύουσας. Μέχρι σήμερα πάντως,τα "συστατικά"
της γιαγιάς Μαρίκας Κοντοθανάση, μένουν ίδια και απαράλλακτα, γι'αυτό,
όταν τρως μελαχρινή, φρόντισε να είναι αυθεντική. Διαλεχτά καρύδια,
κρέμα γάλακτος, μεράκι και σεβασμός στην παράδοση.
Αφοί Ασημακόπουλοι
Το εξαρχειώτικο hot spot
των γλυκατζήδων, δεν έχει αλλάξει μέρος από την ημέρα των εγκαινίων
του, το 1915. Εκεί, στη Χαριλάου Τρικούπη, το νυν ζαχαροπλαστείο
λειτουργούσε ως γαλακτοπωλείο μέχρι το 1950, όμως μέχρι σήμερα, όπου πια
από έχει περάσει στους Θανάση και Δημήτρη Ασημακόπουλο, (από τον ιδρυτή
του, θείο του πατέρα τους, Γιώργο Δεμεσά) -εξακολουθεί να δίνει έμφαση
στο φρέσκο γάλα -που προμηθεύεται καθημερινά από κτηνοτρόφους της
Αττικής-και στο φρέσκο βούτυρο, που παράγεται στο εργαστήριό του. Το
μάτι μου χάνεται: Σοκολατάκια που λιώνουν στο στόμα, φρέσκα κουλουράκια,
μπισκότα, βουτήματα, κρέμα βανίλιας, μους σοκολάτας, φρουτένιες τάρτες,
τούρτες, πάστες, τρούφες, τρίγωνα, εκλέρ, τσουρέκια, κέικ... Δύσκολη,
πολύ δύσκολη επιλογή.
Για ένα τσουρέκι του Τερκενλή
Πίσω στο 1948, στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Αριστοτέλους στη συμπρωτεύουσα, ο κύριος Σταύρος Τερκενλής ανοίγει ένα ζαχαροπλαστείο που έμελλε να μας γλυκάνει. Για αυτά τα λαχταριστά γεμιστά τσουρέκια με το κάστανο, το λεμόνι, το πορτοκάλι, τη σοκολάτα, την πραλίνα φουντουκιού ή τη χιώτικη κρέμα, αλλά και το χειροποίητο παγωτό (που ακολουθεί τη συνταγή του 1948!), πολλοί λάτρεις των γλυκών έφταναν μέχρι τη συμπρωτεύουσα από κάθε άκρη της Ελλάδος. Ευτυχώς ο κύριος Παύλος Τερκενλής- που έχει στα χέρια του την επιχείρηση από το 1988- λυπήθηκε την τσέπη μας, ανοίγοντας δύο καταστήματα στην Αθήνα.Οι πραλίνες του Λεωνίδα
Μιας και εδώ μιλάμε για τα ζαχαροπλαστεία 30 χρόνων και άνω (γι'αυτό λείπουν από τη λίστα ιστορικά λουκουματζίδικα), δεν ήταν ξεκάθαρο αν ο "Λεωνίδας" ανήκει στη λίστα των "ζαχαροπλαστείων" παρόλα αυτά, η ιστορία του με έπεισε να τον συμπεριλάβω. Όλα ξεκινούν το 1913 στο Βέλγιο, όταν ο ζαχαροπλάστης Λεωνίδας Κεστεκίδης βραβεύεται για 1η φορά για τα σοκολατάκια του. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες, τα σοκολατίνια Leonidas με σήμα κατατεθέν της εταιρίας το βασιλιά της Σπάρτης, θα γίνουν παγκοσμίως διάσημα την ποιότητά τους και φυσικά, θα φτάσουν και στη χώρα μας. Με 80 είδη σοκολάτας για να διαλέξεις, μάλλον θα κάτσεις ώρα στο κατάστημα μέχρι την τελική επιλογή.Η τούρτα της Αμαρυλλίς
Οι Πειραιώτες δεν ανησυχούν ποτέ για το κατάλληλο ζαχαροπλαστείο που θα προμηθευτούν την τούρτα των γενεθλίων τους. Η "Αμαρυλλίς" είναι εκεί,
εδώ και περίπου 40 χρόνια, για να δημιουργεί τούρτες που δε χορταίνουμε
να τρώμε αλλά και να χαζεύουμε, μιας και τα ιδιαίτερα σχήματά τους μας
προκαλούν να αφήσουμε την ευθύνη της "πρώτης μπουκιάς" για άλλους.
Τούρτες με σοκολάτα πορτοκάλι, σοκολάτα λιμοντσέλο (με μους πραγματικής
σοκολάτας από κουβερτούρα), αλλά και η αγαπημένη cookies με κρέμα
σοκολάτας, αμύγδαλα και κομμάτια σοκολάτας, είναι μεταξύ των best
seller. Mη φύγεις χωρίς το ντόμινο by Αμαρυλλίς, ένα κέικ με επικάλυψη
σε άσπρο και μαύρο και γέμιση από μους σοκολάτας.
Au Delicieux, ω γεύση!
Λίγο πριν ξεπεράσουν το φράγμα του ενός αιώνα, τα ζαχαροπλαστεία Au Delicieux
ακολουθούν πιστά από το 1921 τις αυθεντικές γαλλικές συνταγές των
ιδρυτών τους, των σεφ Carvalo και Cretan. Εδώ, τα περισσότερα γλυκά που
θα βρεις είναι ο ορισμός του gourmet: Χειροποίητα φρέσκα macarons σε
πολλές γεύσεις, σοκολατάκια πολυτελείας, τάρτες, αλλά και σπάνιες
ποικιλίες τσαγιού, καφέ και μαρμελάδας για τους πιο απαιτητικούς. Στα
ζαχαροπλαστεία Au Delicieux, με την υπογραφή Platis, θα βρει κανείς μια
πλούσια κάβα ποτών και σπάνιες ετικέτες κρασιών, κατάλληλες για
ιδiαίτερες περιστάσεις.
Ο Aνδριάς και το προφιτερόλ του
Σίγουρα το προφιτερόλ του Ανδριά
δεν θα ήταν το ίδιο (ξακουστό) αν δεν είχε σταθερή συνταγή αλλά και
τους ίδιους ανθρώπους που τις εκτελούν. Όπως μαθαίνω από τον Δημήτρη
Ανδριά, η ιστορία του ζαχαροπλαστείου ξεκίνησε την πρώτη ημέρα του
καλοκαιριού του 1972, πάνω από την Πλατεία Κυψέλης, όταν ο πατέρας του,
ο μάστορας και διδάξας, Γρηγόρης, άνοιξε το πρώτο μαγαζί που γλύκανε
τους Κυψελιώτες (και όχι μόνο) για 10 χρόνια. "Εγώ είμαι γεννημένος πάνω
στη δουλειά, φύτρωσα πάνω σε μια τούρτα", μου λέει γελώντας. Φυσικά,
υπάρχουν κι άλλες σταρ στο μαγαζί, όπως η Μους σοκολάτα με αγριοκέρασο, η
lemon pie και οι τούρτες με cookies.
Το εκλεκτό Pastry Family
Σαν
σήμερα θυμάται ο κύριος Χατζόπουλος Αθανάσιος τη μέρα των εγκαινίων του
πρώτου καταστήματος Pastry Family στην οδό Ριζάρη στο Παγκράτι, τoν
Οκτώβρη του 1969. Με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, έμαθε από μικρός
να αγαπά την τέχνη των γλυκών και θέλησε να την μεταφέρει στην Ελλάδα.
Και πράγματι, όλη η αφρόκρεμα της Αθήνας έχει περάσει από το
ζαχαροπλαστείο για να πάρει κάποια τούρτα με σοκολάτα και φράουλα,
παστάκια με λευκή σοκολάτα και μπισκότα ή, καθώς πλησιάζουν τα
Χριστούγεννα, μια κούτα μελομακάρονα. Μάλιστα, δε διστάζει να απαντήσει
στις κριτικές για τις τσιμπιμένες τιμές των γλυκών του Pastry Family.
"Όταν η αγορά των πρώτων υλών ξεπερνά κατά 7 φορές την τιμή των άλλων
και όταν οι βέλγικες και γαλλικές σοκολάτες που έχουμε είναι οι πιο
ακριβές που υπάρχουν, η αύξηση του κόστους, είναι μονόδρομος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου