Θυμάμαι του δίφραγκου, του ταλλήρου και του δεκάρικου τις πιο μεγάλες. Στα ζαχαροπλαστεία είχε και πιο μεγάλες που συνήθως τις πήγαιναν δώρο σε επισκέψεις αν υπήρχε παιδί στο σπίτι.
Του δίφραγκου που ήταν πολύ λεπτές, πολλοί, μαζί κι εγώ τις βάζαμε μέσα σε φρατζολάκι. κατι σαν στερεοποιημένη μερέντα.
Του δίφραγκου που ήταν πολύ λεπτές, πολλοί, μαζί κι εγώ τις βάζαμε μέσα σε φρατζολάκι. κατι σαν στερεοποιημένη μερέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου